Po wygranej Andrzeja Dudy, w PISie miało nie być triumfalizmu i zapowiedzi przewrotu o sto osiemdziesiąt stopni. Wiadomo, by nie drażnić napalonych obietnicami wyborców i utrzymywać ich w irracjonalnej nadziei na raj przynajmniej do jesiennych wyborów. Okazuje się jednak, że trzymanie kursu słabo partii Kaczyńskiego wychodzi. Już sam szef w w wywiadzie dla jedynych słusznych i niezależnych mediów zapowiedział, że każdy kandydat na premiera powinien w pełnym ukorzeniu przed majestatem Andrzeja Dudy wręczyć mu natychmiast podpisaną in blanco dymisję. Wiadomo, żeby nie robić zamieszania, gdyby takowy premier zaczął nieoczekiwanie podskakiwać. To bardzo ciekawa interpretacja konstytucji i zasad demokratycznych. Na łańcuszku zaczyna również brykać Macierewicz. Najpierw oskarżył o zdradę stanu w sprawie śmigłowców, a potem zaczął dopominać się ujawnienia aneksu do raportu WSI. Sam Duda w ramach utrzymania jedności Polaków zapowiedział postawienie pomnika ofiar smoleńskich pod Pałacem Prezydenckim. Pamiętając, co się działo, gdy Komorowski tylko napomknął o usunięciu stamtąd krzyża, należy pogratulować elektowi wyczucia chwili. Zapowiedź ta z pewnością zbliży Polaków i zasypie rowy podziału. Doskonałym zaś podsumowaniem pierwszego, powyborczego tygodnia była wypowiedź Jerzego Zelnika, aktora sympatyzującego z Dudą, gościa honorowego oraz mówcy na jego konwencjach. Określenie dzieci poczętych metodą in vitro jako tworów straszliwie powyginanych i poskręcanych jest znakomitą zapowiedzią polityki, która zaprowadzi nas ku wiecznej szczęśliwości w zgodzie i pokoju.
